Denkend aan Holland

Mijn writer's block is helemaal verdwenen. Waar een rondje hardlopen al niet allemaal goed voor kan zijn.
Hier in Airlie beach heb ik alle tijd en energie om mijn halve-marathon-vorm van eerder dit jaar weer een beetje terug te vinden. In Nederland was ik gewend een pittig trainingsschema aan te houden en ik besloot bij wijze van test hier in Australie de teugels een beetje te laten vieren. Na vier weken zelfs helemaal geen hardloopschoen te hebben aangeraakt(ook een hele prestatie!) heb ik de afgelopen twee weken gebruikt om in de verzengende hitte mijn conditie weer terug te vinden. Ondanks dat ik het afzien in de spinningzaal en bij Martin in het wiel wel erg mis, geniet ik nu van mijn 3 a 4 sportmomentjes in de week.
Iedere sporter weet dat de beste ideeen, inzichten en verhalen gevormd worden tijdens een flinke lichamelijke inspanning. Zo dwaalden gisteren mijn gedachten tijdens mijn loopsessie af naar thuis......
Waar ik mezelf zag lopen langs het nannewiid. Ik mis dat rondje gek genoeg. En ik mis de man met de golden retriever die ik altijd tegenkom, maar die nooit "hallo" terug zegt. Ik mis de vrolijke dames-op-leeftijd op hun elektrische fietsen met caravan-spiegels. Nooit gedacht dat ik Nederland ook maar een beetje ging missen. Ik mis matthijs van Nieuwkerk en "de wereld draait door". Ik mis Marc-Marie Huijbregts, en dan vooral zijn fantastische stem. En natuurlijk Linda de Mol, de koningin van de Nederlandse televisie. Ik mis de raampjes met daarachter de kroketten en Frikadellen(Hoewel ik er van mijn levensdagen nooit eentje uit zou trekken). Ik mis het gezeur over het waardeloze weer zo aan het begin van de herfst. Ik mis de ongeinteresseerde cassieres bij de Albert Heijn en de onbeleefde kinderen die bij de kassa staan te bedelen om voetbalplaatsjes, beessies of wat al niet meer. Ik mis de verkeersopstoppingen bij de rotonde van Joure en de ongeduldige automobilisten. Ik mis de keurige straatje met om de twee meter een boompje. Ik mis de nette tuintjes met de buxushaagjes om de scheiding met de buren zo duidelijk mogelijk te maken. Ik mis de vriendelijke politie-agenten die je gewoon laten fietsen als je achterlicht het niet doet. Ik mis de trui van Mart Smeets en het commentaar van Herbert Dijkstra bij een sport die buiten ons landje verder niemand ook maar iets interesseert. Ik mis de ovevolle treincoupe's waarin iedereen volledig in zichzelf gekeerd van A naar B reist. En de conducteurs die zo onverstaanbaar mogelijk de volgende halte aankondigen. Ik mis de chagrijnige stadsbuschauffeur die overal en altijd doorrijdt. Ik mis de topdrukte op woensdagochtend bij de Aldi wanneer de nieuwe folder uit is. Ik mis de beelden van vrouwen die ongegeneerd vechten om die ene spijkerbroek wanneer de bijenkorf uitverkoop heeft. Ik mis het pessimisme en het gezeur over alle regeltjes terwijl de rest van de wereld Holland als de meest liberale plek op aarde beschouwt..........
En toen moest ik een weg oversteken en werd ik wakker uit mijn "runnershigh"

Behalve wat hardlopen heb ik het hier verder erg druk met in de zon liggen, zwemmen en een boekje lezen. En natuurlijk kaarten met Klaas. Morgen ga ik een tripje doen naar de Whitsunday's en vrijdag vertrek ik uit het mooie Airlie beach. In mijn eentje ga ik verder naar het Noorden, terwijl Klaas nog eventjes hier blijft. Niet omdat ik de muziek van Kinderen voor Kinderen en Adele alweer zat ben. Ik ben er namelijk ook achter gekomen dat Klaas een hardcore Andre Hazes-fan is..:P
Het is weer tijd om mijn eigen weg te volgen en ik ben erg benieuwd wat ik nu weer allemaal ga tegenkomen!

I'll keep you guys posted!

Heel veel liefs,
Jan.

P.S: Natuurlijk mis ik mijn familie en vrienden het meest, maar dat wisten jullie allang:-)

P.S.S: Voor foto's verwijs ik jullie naar mijn facebook-pagina, waar ik hopelijk binnenkort weer nieuwe kan plaatsen. Ik weet dat niet iedereen dit heeft, maar uploaden op deze website gaat tergend langzaam.