Back to the basics

De ene dag zit je in een superdeluxe vila, de andere dag sta je onder een provosorische douche in the middle of nowhere. Hier in Australie is alles mogelijk. Na twee weken met Klaas te hebben opgetrokken besloot ik nog verder naar het Noorden te trekken. Ik besteedde een dagje in Townsville, waar ik het museum bezocht om wat meer te weten te komen over de (zeer korte) Australische geschiedenis. Ik mag dan nu student af zijn, je moet af en toe natuurlijk ook wat aan kennisontwikkeling doen. Na een dagje in de stad werd ik door mijn nieuwe hosts in een oude Jaguar opgepikt. De orkaan heeft vorig jaar hun huis verwoest en dus hadden ze een superhandige jongenman nodig om een handje te komen helpen. Van te voren had ik ze al gewaarschuwd dat ze met mij waarschijnlijk niet de meest praktische werker binnen gingen halen(Ik heb andere kwaliteiten laten we maar zeggen). Maar dit bleek ze niet af te schrikken. Gelukkig waren er ook nog wat andere klusjes(simpele klusjes die zelfs ik niet kan verknoeien). In ruil voor mijn diensten mocht ik in een caravannetje slapen midden in de bush-bush. Dat vond ik natuurlijk wel een avontuurlijk idée, maar toen ik erachter kwam dat ik een stelletje kakkerlakken en een hele bevolking mozzies(Australisch voor Mosquito’s=muggen) als huisgenoten had verlangde ik heel even terug naar mijn kingsize-bed bij mijn vorige hosts. Totdat ik mijn verwende persoontje weer even tot de orde riep. De volgende ochtend werd ik al snel weer betoverd door de fantastische locatie toen ik midden in de rainforest onder de douche stond, kijkend en luisterend naar alle vogels en andere diertjes.
De volgende dag moest er dan echt gewerkt worden, maar ik ontdekte al snel dat mijn host Wes er een echt Australisch arbeidsethos opna houdt: rustig aan en vooral niet te precies. De beste man heeft nog 1000 klusjes te doen en heeft zich er al bij neergelegd dat die in zijn leven niet meer geklaard gaan worden. Het terrein staat vol met oude auto’s, apparaten en andere oude rommel(ik weet het, dat is mijn perceptie). Wes heeft het principe “wie wat bewaart die heeft wat” hoog in het vaandel, en hij heeft overal nog wel een bedoeling mee. Tussen het werken door verken ik hier de omgeving een beetje en zwem ik in de mooie beek(waarvan ik er gisteren achter kwam dat er zeker 1 a 2 krokodillen in rond zwemmen)om af te koelen na een dag in de hitte. Want warm is het hier zeker. Ik kan nog steeds niet helemaal geloven dat in Nederland het schaatsen alweer is begonnen, sinterklaas zijn opwachting maakt en de winterjassen weer uit de kast zijn gehaald.
Ondertussen heb ik hier ook de liefde van mijn leven ontmoet. Geen stoere Australische cowboy of gebruinde surfgod, maar het fantastische paard Rosie. Iedere ochtend staat ze al smachtend bij mijn caravan te wachten tot ik opsta. Ik ben alleen bang dat haar liefde voor mij meer gebaseerd is op het oude brood wat ik haar iedere dag voer…
Na al deze ervaringen in de countryside zal ik morgen toch maar een beetje meer de drukte opzoeken. Iets ten noorden van Cairns staat een mooi appartementje op me te wachten, waar ik 1 a 2 weken zal vertoeven aan de zee. Daarna zal ik een Nederlands-Australische familie in de Atherton Tablelands verblijden met een bezoekje als Sinterklaas!

Nou, weer bedankt voor het lezen en ook voor alle leuke reacties op mijn vorige verhaaltjes!

Heel veel liefs,
Jan.