Sint in the tropics

Jullie zullen het niet geloven, maar sinterklaas heeft gisteren het tropische noorden van Australie bezocht! Maar maak jullie geen zorgen, hij zal vast het vliegtuig naar Nederland pakken om ook jullie daar met een bezoekje te vereren.

Gisteren was het zover, ik mocht sinterklaas spelen. Ik was al een beetje teleurgesteld dat ik dit jaar niet weer als zwarte piet bij een intocht acte de presence kon geven, maar een aantal weken geleden werd ik door een Nederlands-Duits-Australische familie uitgenodigd om de sint te vertegenwoordigen in Malanda(onderdeel van de fantastische tablelands).
Vrijdag arriveerde ik al bij de familie om iedereen wat te leren kennen. Hoewel ik nog wat moeite had om in de sinterklaasstemming te komen(om nog maar niet over de kerstbomen bij 30 graden te spreken) wist de gezellige familie ook in het warme Australie de ultieme sinterklaassfeer te scheppen. Kleine Tom van 4 kon niet wachten totdat sinterklaas zou komen. Hij beweerde dat hij vorig jaar ook was geweest. Ik geloofde daar natuurlijk niets van. Sinterklaas komt toch helemaal niet naar Australie?
Op maandag vertrok ik daarom voor een “flinke wandeltocht”. Ik ging echter naar de camping aan de overkant van de weg waar we de vorige dag alle spullen hadden gebracht. In het washok van de camping probeerde ik vervolgens mezelf zo geloofwaardig mogelijk om te toveren tot de goedheiligman. De aussies op de camping dachten dat ik onderdeel was van een toneelstuk of dat de kerstman een beetje aan de vroege kant was. Ik liet ze maar in de waan, wilde niet teveel energie verspillen. Ik begrijp niet hoe sinterklaas in Spanje kan overleven met zo’n pak . Hopelijk draagt hij daar wat lichtere vrijetijdskleding. De grootste moeite had ik met de pruik, maar de mijter wist het haar een beetje uit mijn gezicht te halen. Lopend van het washok naar de receptie om mijn staf , grote boek en zak met cadeautjes te halen stond de familie al op de veranda naar Sinterklaas te roepen. Daar ging ik dan. Alleen vloog mijn mijter bij de receptie al van mijn hoofd waardoor mijn pruik verschoof. Ik had echter geen tijd meer om dat in orde te maken. De mevrouw van de camping hielp me nog snel met de mijter maar het lukte me niet om het haar voor mijn gezicht weg te krijgen. En dus stak ik op goed geluk de straat over...

Voorzichtig betrad Sinterklaas het huis en de hele familie(Opa, vader&moeder en Tom en Jana) was dolblij hem te zien. De Sint had natuurlijk een lange reis achter de rug en is ook niet meer de jongste, dus nam hij snel plaats in een grote stoel. Toen werd er natuurlijk voor sinterklaas gezongen en kon er uit het grote boek voorgelezen worden. Uiteindelijk werden de cadeaus uitgedeeld en er zat ook nog een pakje voor “Jan” in. Tom wist te vertellen dat hij uit wandelen was en dus moest Sinterklaas het cadeau bij Tom achter laten…. De sint moest natuurlijk weer verder, er zaten immers ook nog allemaal kinderen in Nederland op hem te wachten. Luidkeels werd er “dag sinterklaasje” gezongen en langzaam verdween de oude man weer uit het zicht.

Toen ik een uurtje later thuiskwam van mijn verschrikkelijk zware wandeltocht bleek dat ik de komst van Sinterklaas had gemist! Nooit gedacht dat de goedheiligman zelfs in Australie de kinderen bezoekt. Ik was natuurlijk zwaar teleurgesteld dat ik hem gemist had, maar gelukkig had hij nog wel een presentje voor me achtergelaten, die Tom me uitgelaten overhandigde…

Vanuit een zoning Malanda wens ik jullie een mooi sinterklaasfeest!

Heel veel liefs,
Jan.