On my own again!

Na wekenlang rondgehangen te hebben in Hervey Bay is er nu weer een tijd van rondreizen aangebroken. En omdat ik eventjes ben ontsnapt aan het drukke hostel dacht ik dat het misschien een goed idee zou zijn om vanuit dit relaxte internetcafe'tje nog eventjes een verhaaltje te typen. Ik houd het kort!

Afgelopen donderdag hebben Klaas, Marieke en ik afscheid genomen van het hostel en onze Duitse vrienden. Een fantastische tijd gehad, maar nu heb ik toch ook wel weer zin in een beetje actie. We vertrokken richting Noosa waar we Marieke hebben afgezet. Zij spendeert daar een paar dagen in een knalroze hippie-hostel. Na een emotioneel afscheid reden Klaas en ik richting Brisbane.
Van te voren hadden we al een hostel uitgezocht, maar nog niet geboekt. Eenmaal in de stad aangekomen gingen we een poging doen de juiste straat te vinden. Maar zoals gewoonlijk reden we helemaal verkeerd. Na een half uur in cirkeltjes te hebben rondgereden besloten we dan maar weer naar onze oude vertrouwde hostel in Brisbane te rijden. Die bleek echter nogal vol te zitten en had alleen nog dure kamers over. En aangezien wij zo op het einde van de reis wat op ons budget moeten letten klopten we bij de buren aan. Hier hadden ze nog wel een paar kamers over. We konden kiezen uit een kamer met airco en een kamer met ventilator. We gingen voor de ventilator om zo maar weer 2 dollar te besparen. Een verkeerd beslissing, zo bleek achteraf. Nog nooit in zo'n bloedhete kamer geslapen.
Zoals in elke hostelkamer kwam de geur van teveel lichaamssappen in een ruimte ons al snel tegemoet. De ongelofelijke hoeveelheid kleding en stijltang deed vermoeden dat er hier dames moesten verblijven. Daar ben ik altijd heel blij mee, aangezien dat de kans op een snurkvrije nacht doet stijgen. Maar niets bleek minder waar.
Al snel maakten we dan kennis met onze kamergenoten. Jawel, Duitsers. Vier stuks nog wel. Het begint een beetje de rode draad in mijn reis te worden. Overal duiken die oosterburen weer op. Tot nu toe mag ik echter helemaal niet klagen, de Duitsers zijn me goedgezind geweest. Mijn kamergenoten zullen dan de uitzondering op de regel zijn. Ze zijn luidruchtig en erg vriendelijk kan ik ze ook niet noemen. Rare jongens. Trouwens jammer dat Klaas al vertrokken was toen de heren zich prepareerden voor een avondje uit. Want daar kwamen heel wat smeerseltjes en precies- de stijltang - aan te pas. En dan zal ik het nog niet eens hebben over de tijd die het ze kostte om de juiste outfit samen te stellen. Daarbij vergeleken stelt mijn toilettas en garderobe helemaal niets voor en eigenlijk ben ik dus een echte oerman!

Gisteren heb ik Klaas op de trein naar het vliegveld gezet voor zijn weekendje Nieuw-Zeeland. Dat betekent dat ik weer een tijdje alleen op pad ga. Gisteren heb ik de hele dag door Brisbane gelopen en opnieuw kiekjes genomen van alle bezienswaardigheden. Het is hier nu zo'n 10 a 15 graden warmer dan de vorige keer en dat maakt de stad toch meteen nog aangenamer en de foto's zijn nu een stuk zonniger.

Morgen vlieg ik dan naar Nieuw-Zeeland, waar ik vast eventjes moeten wennen aan de temperaturen. Met een gemiddelde van zo'n 22 graden lijkt me dat toch wel een beetje kil:P Maar goed, misschien maakt dat de overgang naar het miezerige Holland straks wat minder groot!

Tot snel en heel veel liefs,

Jan.