Regen en zonneschijn

De tijd gaat ineens hard, vorige week zat ik nog in het zuiden van het zuidereiland, vandaag ben ik op het noordereiland beland. Tijd dus voor een update van de afgelopen bijzondere week!

Na een lange maar absoluut fantastische busrit van Queenstown richting het noorden kwam ik in Franz Josef aan. En daar regende het. Volgens onze vriendelijke buschauffeur waren het "a few showers". Maar ik kon de pauzes tussen de buien door niet ontdekken. En hier had mijn lonely Planet helemaal niets over gezegd. Alleen maar prachtige plaatjes van de ijsgletsjer die ik van plan was te gaan bezoeken. de slogan van het cafe'tje op de hoek "It rains.... we pour" en het feit dat ik in het regenwoud zat waren misschien al genoeg aanwijzigen dat de kans groot was dat ik in de regen eropuit moest de volgende dag. Ik besloot maar op tijd onder mijn dekentje(ik was het bestaan van dekentjes eigenlijk al helemaal vergeten) te kruipen en de weergoden maar te verzoeken mij goedgezind te zijn. Maar het mocht niet baten. De volgende dag regende het zo mogelijk nog harder.
Gelukkig had ik geen peperdure excursie naar de glacier geboekt, want de hele dag in de regen en kou over het ijs lopen is niet echt mijn ding. Dat is waarschijnlijk niemands ding. Gelukkig had ik de avond ervoor al vrienden gemaakt met een aardige Amerikaanse. Met auto. Dus reden we samen naar de plek waarvoor het hele dorpje lijkt te zijn opgericht. Als de glacier eenmaal gesmolten is denk ik dat het wel eens gedaan kan zijn met Franz Josef. Tenzij het kiwi-museum de taak als toeristentrekpleister over gaat nemen, maar dat betwijfel ik ten zeerste.
Hoe dan ook, we reden richting het parkeerterrein vanwaar we nog een wandelingetje moesten maken naar de voet van de ijsgletsjer. Dat zou toch nog een uur gaan duren volgens de bordjes. Nu gaat het geheel tegen mijn principes in om zomaar een uur door de kou en regen te lopen, maar ik was niet voor niets in dit gat neergestreken. Gewapend met paraplu(ik heb natuurlijk helemaal geen regenkleding bij me) liepen we het bos en de rotspartij naar het uitkijkplatform. Snel maar een paar kiekjes, toch wel een indrukwekkend gezicht zo'n grote ijsglijbaan. Ben er van overtuigd dat als Klaas erbij was geweest hij er zeker even overheen geroetsjt was!. Nat en verkleumd kwamen we terug bij de auto. Nu hoor ik jullie al denken.. "Wat een aansteller die Jan, wekenlang in de zon gelegen en nu klagen over twee dagen regen". Helemaal gelijk, maar op dat moment voelden wij ons toch even heel erg zielig;-(.. Gelukkig bracht de hottub verlossing.

Ik besloot de volgende dag maar snel te vertrekken. Tien uren mocht ik in de bus naar Nelson, waar de zon weer scheen! Daar bezocht ik Abel Tasman national park, waar ik al kayakkend en wandelend de meest fantastische kust van NZ mocht bekijken. Daar heeft onze Hollandse ontdekkingsreiziger toch maar mooi zijn naam weten achter te laten.
Verder was Nelson een gezellig plaatsje, met nog een paar bezienswaardigheden. Voor sportkenners: waar kennen we het plaatsje Nelson ook alweer van?
Precies, daar werd de allereerst rugbywedstrijd van Nieuw-Zeeland gespeeld! En een dikke eeuw later is dit landje absoluut rugbygek. En met recht, want de "all blacks" staan al jaren aan de top.
Voor de aardrijkskundekenners: Waar kennen we Nelson ook alweer van?
Precies, daar is geografisch gezien het midden van Nieuw-Zeeland te vinden. Ik vind het een beetje te mooi om waar te zijn dat dit midden precies op een bergje met de meest fantastsiche uitzichten staat en niet ergens in een lullig steegje. Maar ik zal er verder maar geen vraagtekens bij stellen, met de kiwi's wil je geen ruzie. Vanochtend nam ik afscheid van het gezellige hostel. Helaas heb ik weinig kunnnen slapen de afgelopen drie nachten. Uiteraard was een snurkende Fransman weer eens de schuldige. Maar de gratis chocoladepudding met ijs die door de hosteleigenaren iedere avond werd geserveerd maakte al veel goed.

Vandaag heb ik dan de oversteek naar het noordereiland gemaakt en ben in de hoofdstad aangekomen: Wellington!
Daar zal ik morgen de musea eens induiken om mijn geschiedenis van Nieuw Zeeland nog wat bij te schaven.

Tot over vijf(!) weken in Nederland en tot snel hier!

Heel veel liefs,
Jan.